ชาวผู้ไทหรือภูไท สกลนคร

กลุ่มชาติพันธุ์ผู้ไทหรือภูไท เดิมมาจากบริเวณแคว้นสิบสองจุไททางตอนเหนือของลาวและเวียดนาม ติดกับภาคใต้ของจีน โดยเฉพาะแถบบริเวณลุ่มแม่น้ำดำกับแม่น้ำแดง เนื่องจากความอุดมสมบูรณ์ของลุ่มน้ำ ชาวผู้ไทบริเวณนี้ ถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม
1. กลุ่มผู้ไทบริเวณเมืองไล (ไลเจา)
2. กลุ่มผู้ไทบริเวณเมืองแถน (เดียนเบียนฟู)

ไลเจา เป็นชาวผู้ไทที่อาศัยอยู่ใน 4 เมือง คือ เมืองเจียน เมืองมุน เมืองบาง และเมืองไล ซึ่งจะถูกเรียกว่าชาวผู้ไทขาวหรือผู้ไทแดง
เดียนเบียนฟู เป็นชาวผู้ไทที่อาศัยใน 8 เมือง คือ เมืองควาย เมืองคุง เมืองม่วย เมืองลวย เมืองโมะ เมืองหวัด เมืองซาง และเมืองแถง จซึ่งจะถูกเรียกว่าชาวผู้ไทดำ และยังมีอีกบางกลุ่มที่อพยพไปอยู่ที่เวียงจันทน์ กลุ่มนี้จะถูกเรียกว่า ผู้ไทวัง ผู้ไทกะปอง ผู้ไทกะตาก ก่อนที่จะอพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานที่ประเทศไทย
ชาวผู้ไท ในจังหวัดสกลนคร ส่วนใหญ่จะอยู่แถวบริเวณเชิงเขาภูพาน โดยเฉพาะบริเวณพื้นที่ อำเภอวาริชภูมิ และอำเภอพรรณานิคม บางก็มีในแถบอื่นอย่าง อำเภอพังโคน อำเภอวานรนิวาส อำเภอบ้านม่วง และอำเภอคำตากล้า ชาวผู้ไทในเขตจังหวัดสกลนครจะมีอยู่หลักๆ คือ ผู้ไทวังอำเภอพรรณานิคม ผู้ไทกะปองอำเภอวาริชภูมิ ผู้ไทกะตากตำบลโนนหอมอำเภอเมืองสกลนคร

ปัจจุบันชาวผู้ไทจะนิยมเรียกว่าชาวภูไท ชาวภูไทส่วนใหญ่ ผู้หญิงมักจะมีโครงร่างค่อนข้างสูง ส่วนผู้ชายจะมีรูปร่างสันทัด (รูปร่างสันทัด ให้ความรู้สึก ไม่อ้วน ไม่สูง ไม่ผอม ไม่เตี้ย) และมีผิวขาวกว่าชาติพันธุ์อื่นๆ ใบหน้าเรียวรูปไข่ไม่เหลี่ยมมาก จมูกมีสัน ผมเหยียดตรง ทั้งชายและหญิง ชาวภูไทเมื่อก่อนจะนับถือสิ่งที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติ เรียกว่า “มเหศักดิ์” หรือ บางกลุ่มก็เรียกว่า “ถลา” เป็นผีที่บรรพบุรุษชาวภูไทให้การเคารพ ต่อมาได้มีการเคารพนับถือ พระพุทธศาสนา แต่ก็ยังไม่ละทิ้งความเชื่อที่มีมาแต่เดิมพร้อมมีระบบความเชื่อ “ฮีต 12 คอง 14 “